នៅក្នុងចំណោមរោងសិប្បកម្មកែច្នៃឈើប្រណីតធ្វើគ្រឿងសង្ហារឹមទាំងមានច្បាប់និងគ្មានច្បាប់សរុបប្រមាណ២៣០កន្លែងនៅទូទាំងខេត្តព្រះវិហារ
យើងឃើញមានតែរោងសិប្បកម្មកែច្នៃឈើប្រណីតមួយកន្លែងគត់ដែលម្ចាស់ទីតាំងជ្រើសរើសយកជនពិការមកធ្វើជាមេជាងឈើ។ រោងសិប្បកម្មកែច្នៃឈើប្រណីតធ្វើតុទូកៅអីមួយកន្លែងនេះជារបស់ឈ្មោះថនស្ថិតនៅភូមិទ្បឥដ្ឋសង្កាត់កំពង់ប្រណាកក្រុងព្រះវិហារ។ មេជាងឈើជាជនពិការជើងខាងស្តាំត្រឹមភ្លៅឈ្មោះអ៊ុនសំអុលភេទប្រុសអាយុ២៨ឆ្នាំមានប្រពន្ធនិងកូនប្រុសម្នាក់បានរៀបរាប់ប្រាប់អ្នកសារព័ត៌មានអោយដឹងថាគាត់ធ្លាក់ខ្លួនពិការជើងខាងស្តាំតាំងពីអាយុ៥ឆ្នាំមកម្លេះ។គាត់មានស្រុកកំណើតស្ថិតភូមិអង់ក្លើឃុំត្បែងស្រុកកណ្តាលស្ទឹងខេត្តកណ្តាល។ បុរសជាងឈើរូបនេះបានអោយដឹងបន្តទៀតថាគាត់ខិតខំតស៊ូរៀនជំនាញជាងឈើចេះស្ទាត់អស់រយះពេល៥ឆ្នាំនៅខេត្តបាត់ដំបងចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៨ដល់ឆ្នាំ២០១៣បន្ទាប់មកគាត់ដើរស្វែងរកការងារធ្វើតាមរោងសិប្បកម្មកែច្នៃឈើដើម្បីរកប្រាក់ចិញ្ចឹមគ្រួសាររស់នៅអោយសមរម្យដូចគេឯង។
គាត់និយាយដោយភាពស្មោះត្រង់ថាក្នុង១ថ្ងៃអាចរកប្រាក់ចំណូលបាន៤ម៉ឺនរៀលសំរាប់ផ្គត់ផ្គង់ចិញ្ចឹមប្រពន្ធកូន។ គាត់និយាយលើកទ្បើងថាមុខរបរជាងឈើនេះវាមិនទៀងទាត់នោះទេ។គិតទុកថាទៅថ្ងៃខាងមុខទៀតនៅពេលអត់ការងារធ្វើពីជាងឈើនេះទៅគាត់នឹងតស៊ូរៀនយកជំនាញជាងកាត់សក់រឺមួយក៍រៀនយកជំនាញជាជាងផ្សារដែកព្រោះការងារទាំងនេះសក្ដិសមនឹងសមត្ថភាពរបស់គាត់ជាជនពិការជើង។
ម្ចាស់សិប្បកម្មបានអោយអ្នកសារព័ត៌មានដឹងនៅព្រឹកថ្ងៃទី២៦កក្កដា២០១៤ថាថ្វីត្បិតតែគាត់ជាជនពិការជើងពិតមែនប៉ុន្ដែគ្រប់ការងារជំនាញជាងឈើរបស់គាត់ធ្វើការបានល្អអាចទទួលយកបាន។អតិថិជនពេញចិត្តចំពោះផលិតផលគ្រឿងសង្ហារឹមដូចជាតុទូកៅអីគឺជនពិការជើងរូបនេះធ្វើបានស្អាតល្អនិងមាំថែមទៀតផង។ ម្ចាស់សិប្បកម្មបញ្ជាក់ថាប្រាក់ឈ្នួលបើកអោយគាត់យ៉ាងទៀងទាត់ហើយគាត់បានធ្វើការសន្សំលុយកាក់ទាំងនេះផ្ញើទៅអោយប្រពន្ធកូននៅឯខេត្តកណ្តាលប្រាកដមែន។
គួរបញ្ជាក់ថាបុរសជនពិការជើងខាងលើជាពលរដ្ឋគំរូមួយរូបរស់នៅចេះស្រទ្បាញ់កិត្តិយសនិងភាពថ្លៃថ្នូរក្នុងសង្គមដូចពលរដ្ឋយើងទាំងអស់គ្នានៅទូទាំងប្រទេស។ប៉ុន្ដែក៍នៅមានពលរដ្ឋខ្មែរមួយក្តាប់តូចប៉ុណ្ណោះមានជីវភាពក្រីក្រតោកយ៉ាកហើយខ្វះការព្យាយាមតស៊ូនៅក្នុងជីវិតធ្វើការផ្តេកផ្តួលគ្មានសេចក្ដីខ្មាស់អៀននិងខំប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ដោយចាប់យកមុខរបរដើរសុំទាននិងលួចឆក់ប្លន់គេគ្រប់ច្រកល្ហកដើម្បីយកប្រាក់មកចិញ្ចឹមខ្លួននិងដើម្បីបានរស់រានមានជីវិតដូចគេឯង៕ មង្គល
